Janusz Muniak Quintet – Question Mark (Polish Jazz – Vol. 54)
Tym razem na frezarkę wpadła płyta z kultowej serii Polish Jazz, znanej fanom polskiej muzyki jazzowej od lat 60. Album „Question Mark” został wznowiony przez Polskie Nagrania w 2016 r. na gramaturze 180.
Muzycznie wspaniała, dowcipna, zaskakująca - w końcu mamy do czynienia tutaj z klasyką gatunku, polecam fanom jazzu i polskiej muzyki rozrywkowej z dawnych lat...
TL;DR;
„Question Mark”, jest pierwszą autorską płytą Janusza Muniaka, wydaną w 1978 roku w serii Polish Jazz, vol. 54. Jedyna w tej serii i jedna z najważniejszych w jego muzycznej biografii.
Tematy Muniaka świetnie napisane, lapidarne, zwięzłe, o dużej dynamice, wyzwalające znaczny potencjał energii w improwizacjach. Lider prowadzi swe myśli pewnie, soczystym, rasowym dźwiękiem, uciekając niekiedy w rejony free, co jednak wypływa z naturalnej logiki utworu. Jak sam kiedyś mówił, „W muzyce nigdy nie jest tak, że wszystko wolno. Swoboda może być w doborze środków, jednak za tą swobodą musi iść ogromna kontrola. Inaczej nie będzie muzyki, tylko bełkot”.
Walorem płyty są partie solowe muzyków, zwłaszcza gitary, fortepianu i perkusji. Nieodżałowany Marek Bliziński, wierny estetyce brzmienia starych mistrzów w rodzaju Burrella czy Montgomery’ego wprowadza tu bardzo osobistą nutę, w oparciu o własną wizję harmonii i myśli improwizacyjnej. Efektowne partie na fortepianie gra Paweł Perliński, wówczas zapewne pod wpływem McCoy Tynera, co widać w gęstej fakturze akordów, w rozkołysanym timingu (Przejażdżka walcem, Obertas), a na fortepianie elektrycznym zapewne z reminiscencjami Hancocka, stylowo, linearnie (Taniec pawia), bardzo rytmicznie i niekiedy bardzo swobodnie (Znak zapytania), ale przekonująco. Zaskoczeniem może być perkusja tragicznie zmarłego Jerzego Bezuchy (Skaldowie, Dżamble, SPPT Chaturnik), barwna i pulsująca, zmienna, aktywnie współtworząca narrację trochę à la Elvin Jones, z kilkoma efektownymi solówkami.
Muzycznie wspaniała, dowcipna, zaskakująca - w końcu mamy do czynienia tutaj z klasyką gatunku, polecam fanom jazzu i polskiej muzyki rozrywkowej z dawnych lat...
TL;DR;
„Question Mark”, jest pierwszą autorską płytą Janusza Muniaka, wydaną w 1978 roku w serii Polish Jazz, vol. 54. Jedyna w tej serii i jedna z najważniejszych w jego muzycznej biografii.Tematy Muniaka świetnie napisane, lapidarne, zwięzłe, o dużej dynamice, wyzwalające znaczny potencjał energii w improwizacjach. Lider prowadzi swe myśli pewnie, soczystym, rasowym dźwiękiem, uciekając niekiedy w rejony free, co jednak wypływa z naturalnej logiki utworu. Jak sam kiedyś mówił, „W muzyce nigdy nie jest tak, że wszystko wolno. Swoboda może być w doborze środków, jednak za tą swobodą musi iść ogromna kontrola. Inaczej nie będzie muzyki, tylko bełkot”.
Walorem płyty są partie solowe muzyków, zwłaszcza gitary, fortepianu i perkusji. Nieodżałowany Marek Bliziński, wierny estetyce brzmienia starych mistrzów w rodzaju Burrella czy Montgomery’ego wprowadza tu bardzo osobistą nutę, w oparciu o własną wizję harmonii i myśli improwizacyjnej. Efektowne partie na fortepianie gra Paweł Perliński, wówczas zapewne pod wpływem McCoy Tynera, co widać w gęstej fakturze akordów, w rozkołysanym timingu (Przejażdżka walcem, Obertas), a na fortepianie elektrycznym zapewne z reminiscencjami Hancocka, stylowo, linearnie (Taniec pawia), bardzo rytmicznie i niekiedy bardzo swobodnie (Znak zapytania), ale przekonująco. Zaskoczeniem może być perkusja tragicznie zmarłego Jerzego Bezuchy (Skaldowie, Dżamble, SPPT Chaturnik), barwna i pulsująca, zmienna, aktywnie współtworząca narrację trochę à la Elvin Jones, z kilkoma efektownymi solówkami.
Tracklista
- A1 Przejażdżka Walcem
- A2 Taniec Pawia
- B1 Obertas
- B2 Znak Zapytania
Band
- Bass – Andrzej Dechnik
- Perkusia – Jerzy Bezucha
- Gitara – Marek Bliziński
- Klawisze – Paweł Perliński
- Saksofon – Janusz Muniak
Komentarze
Prześlij komentarz